Τελικά, ούτε ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κερδίσει τον «τελικό» με τον Άρη, ούτε ο Ντάνι Πογιάτος να αλλάξει την εικόνα της -πρώην του, πλέον- ομάδας και «χαιρέτησε» νωρίς.
Φυσικά και οι ευθύνες του Τσάβι Ρόκα για όλα αυτά είναι πολλές. Τόσες, που θα οδηγήσουν και τον Ισπανό τεχνικό διευθυντή στην πόρτα της εξόδου του «Γεώργιος Καλαφάτης», αργά ή γρήγορα…
Πλέον, το «τριφύλλι» βρίσκεται ήδη εννιά βαθμούς με ένα ματς λιγότερο, πίσω από τον -θεωρητικό συνδιεκδικητή της τέταρτης θέσης- Άρη και σίγουρα το έργο του για επάνοδο στα ευρωπαϊκά Κύπελλα τη νέα σεζόν έχει γίνει ήδη πολύ δύσκολο.
Γράφει ο Σπύρος Σιαμπλής
Προκειμένου λοιπόν να… γυρίσει το χαρτί ο Παναθηναϊκός, αλλά και διορθώνοντας λάθη που φέρουν αναμφίβολα και την υπογραφή του, ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, εντός κι εκτός γηπέδου.
Αλλαγές που προσβλέπει πως θα επαναφέρουν τους «πράσινους» στον…σωστό δρόμο, για να «κάνουν σέντρα» έστω και καθυστερημένα στο φετινό πρωτάθλημα. Άλλωστε, παρά το βαθμολογικό «χάντικαπ» βρισκόμαστε ακόμα μόλις στην 3η αγωνιστική…
Σε ό,τι αφορά την πρώτη αλλαγή, αυτή της τεχνικής ηγεσίας, αναμφίβολα το πρώτο και μεγάλο προσόν του Λάζλο Μπόλονι είναι η εμπειρία. Και, αν θέλετε, το «όνομα» που έχει φτιάξει τόσα χρόνια στα γήπεδα, συν τις ομάδες που έχει παρουσιάσει.
Στοιχεία που επ’ ουδενί δεν διέθετε ο Πογιάτος, προφανώς. Επίσης, δεδομένο είναι, πως από μόνα τους αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να διασφαλίσουν την επιτυχία του Ρουμάνου προπονητή στον Παναθηναϊκό. Και η ηλικία του, θα έλεγε κάποιος, σε επίπεδο κινήτρου, προκαλεί ερωτηματικά, όπως και το ότι αυτή η ομάδα δεν θα είναι δική του.
Σωστές, αμφότερες οι επισημάνσεις. Όμως, στο «ταμείο» και δεδομένων των διαμορφωμένων συνθηκών, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει κανείς πως η επιλογή του Μπόλονι δείχνει να έχει το λεγόμενο ελεγχόμενο ρίσκο.
Κοντολογίς, από το καλοκαίρι κιόλας ο Παναθηναϊκός, ο Αλαφούζος, ο Ρόκα, θα έπρεπε να είχαν πάει σε μια επιλογή τύπου Μπόλονι, αντί σε ρίσκο σαν του Πογιάτος. Στα «σίγουρα», κατά το κοινώς λεγόμενο!
Πάμε στην έτερη αλλαγή, πλεύσης εν προκειμένω, παρότι μιλάμε για μεταγραφή. Τον τελευταίο καιρό, ο ΠΑΟ έψαχνε για έναν παίκτη που πρωτίστως θα του «κάλυπτε» αδυναμίες στο χώρο της μεσαίας γραμμής σε ανασταλτικό επίπεδο.
Τελικά, δεν τον βρήκε κι αντ’ αυτού ενέταξε στο δυναμικό του τον Ζοσε Μαουρίσιο. Ο Βραζιλιάνος μέσος κάνει πολλά πράγματα από καλά έως… πολύ καλά, διαθέτει δεδομένη ποιότητα που λείπει θα έλεγε κανείς κιόλας από το ρόστερ του Παναθηναϊκού, αλλά «εξάρι», σαν αυτό που αναζητήθηκε δεν μπορεί να λογίζεται…
Από την άλλη βέβαια, όταν κανείς έχει τη δυνατότητα να πάρει έναν παίκτη όπως ο Μαουρίσιο, τη δεδομένη χρονική στιγμή, με τα δεδομένα ποσά -σαφώς χαμηλότερα της αξίας του- και με δεδομένη την έλλειψη χαφ, αναμφίβολα προχωράει στην απόκτηση του!
Με δύο λόγια, μια ακόμα περίπτωση όπου η ομάδα καλύπτει πολλά «κουτάκια», παίρνοντας το μικρότερο δυνατό ρίσκο, αλλά ξανά χωρίς αυτό να προϋποθέτει και δεδομένη αγωνιστική επιτυχία.
Ο Παναθηναϊκός βασίζει τις ελπίδες του να κάνει… ρελάνς και στο τέλος της χρονιάς να καταφέρει να πετύχει τον στόχο του σε καλά «χαρτιά». Το αν θα του βγουν, είναι ένα άλλο ζήτημα, βέβαια…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
